FROM THE ARCHIVES OF JAN ANDERIESSE AND PATRICK ANDRIES

From the archives of various Photographers
patandries
Berichten: 485
Lid geworden op: do 28 sep 2017, 20:48

JAN ANDERIESSE (R.I.P.).

Bericht door patandries »

Gisteren, in de loop van de namiddag bereikte mij het droevige bericht dat Jan overleden is.

Woorden schieten te kort om dit te bevatten.

Persoonlijk ken ik Jan zo'n 46 jaar. Zijn zware ziekte noopte hem om het varende leven, dat hij zo graag deed, af te breken.
Gelukkig vond Jan zijn weg naar het fotograferen van schepen, waarmee hij al bezig was tijdens het varen. Omdat hij vaak in Antwerpen kwam, leerde mijn vader Jan kennen.
Ik vergezelde mijn vader als jong gastje.

Later ging ik in de vakantie op de fiets naar de sluizen, ook om te fotograferen. Telkens hoopte ik dat Jan er ook was, dan kon ik met hem meerijden.
Een vriendschap was gesloten.

Het is niet uit te drukken hoeveel Jan mij leerde over de scheepvaart en natuurlijk ervaringen uit zijn eigen vaartijd, altijd boeiend.
Bekend zijn zijn boeken begonnen uit liefde voor de Nederlandse KHV. Zijn kennis, later ook van visserijschepen, was oneindig. Een geheugen als een encyclopedie...

Met het heengaan van deze mooie mens, zal er een leegte achterblijven. Jan was bekend in Nederland en België, maar zeker ook in Groot-Britannië.

Talrijk zijn de vakanties die ik met hem mocht doorbrengen ondanks zijn zware ziekte, met later ook een toenemende lichamelijke pijn, toch gaf hij niet op.

Ik post nog enkele foto's als aandenken.

Afbeelding

...op de veerboot van Norddeich naar Norderney 16/05/2018.

Afbeelding

... op de 'Schwebrucke Osten' 05/06/2013

Afbeelding

... in het museum te Zoutkamp 08/09/2021, onze laatste uitstap.

Deze laatste foto klopt eigenlijk niet, want Jan was de meester (van de machinekamer).

Afsluiten doe ik met volgende passage uit het boek "De Commodore" van Jan de Hartog:

"De dood is als het vertrek van een schip.
Het hijst de zeilen in de zonsondergang en zet koers naar de horizon; op de kade een groepje treurende nabestaande achterlatend.
Als het schip als een stipje verdwijnt over de horizon verdwijnt zucht iemand
"Daar gaat hij".

Op hetzelfde ogenblik, op een ander strand aan gene zijde van de horizon, wacht een ander groepje en iemand roept verrukt
"Daar komt hij"

Een goede vaart Jan, je ziel zal blijven inspireren en is onsterfelijk.

Het is een waar voorrecht je te mogen kennen...

Patrick ANDRIES (tekst en foto's)
Huug PIETERSE (bedroefde webmaster)

PS In overleg met Huug, hebben we besloten Shipping of the past 'on hold' te zetten.
Patrick.
Gesloten